دستگاه کپی دستگاهی است که به سرعت و کم هزینه مدارک و سایر مواد بصری را تولید می کند. این اولین بار توسط آمریکایی Xerox در دهه ۱۹۶۰ کشف شد. امروزه بسیاری از دستگاه های فتوکپی برای کپی کردن سند با کمک تونرهایی که از عناصر کربن استفاده می شوند استفاده می شود. قبل از این سیستم، دستگاه هایی با جوهر مایع وجود داشت که روی کاغذ الکترواستاتیک چاپ می شد. تفاوت بین دستگاه های دیجیتال و دستگاه های آنالوگ امروزه عمدتا روش اسکن کردن تصویر است.
اختراع فتوکپی
این اولین بار توسط آمریکایی Xerox در دهه ۱۹۶۰ کشف شد. امروزه بسیاری از دستگاه های فتوکپی استفاده شده برای کپی کردن سند با کمک عناصر کربن است. قبل از این سیستم؛ ماشین آلات با جوهر مایع وجود داشت که روی کاغذ الکترواستاتیک چاپ شده بود. تفاوت بین دستگاه های دیجیتال تولید شده امروز و دستگاه های آنالوگ عمدتا روش اسکن تصویر است.
Photocopying به طور گسترده ای در کسب و کار، آموزش و امور خارجه مورد استفاده قرار می گیرد. با توسعه تکنولوژی دیجیتال، استفاده از فتوکپی کاهش می یابد، اما فتوکپی، ضروری به نظر می رسد، مخصوصا در امور دولتی.
چه کسی فوتوکاپی را یافت – چه کسی اختراع کرد – تاریخچه Photocopy؟
زمانی که چستر ف. کارلسون در سال ۱۹۰۶ متولد شد، روش های مختلف انتشار، مانند کاغذ کربن یا طرح، اختراع شد. در سال ۱۹۰۳، جورج C. Beidler نخستین دستگاه فتوکپی، Rektigraf را اختراع کرد اما این در واقع چاپ اسناد بود و نگهداری نشد. در سال ۱۹۰۳۸، کارلسون قادر به تولید الکترواستاتیک نشد، تا اینکه روش او به نام Electron Photography را پیدا کند.
کارلسون مهندس محقق در Bell Labs تلفن بود تا زمانی که کار خود را پس از یک افسردگی شدید در ایالات متحده از دست داد. پس از آن، او ابتدا به عنوان یک وکیل ثبتنام، سپس در نیویورک، شرکت الکترونیکی P.R. او توسط Mallory & Co. در اداره ثبت اختراع استخدام شد؛ در حالی که او توجه خود را بر اختراع یک دستگاه کپی برای سرعت بخشیدن به کسب و کار ثبت اختراع متمرکز کرد. در حال تحقیق در کتابخانه عمومی نیویورک، وی اصول الکترولیتی پل Seleny را از مواد مختلفی که بسته به نور وجود دارد، کشف کرد. او اصل Selenyi را برای کپی و آزمایش در تبدیل این هدایت متغیر به سایه ثابت سند کپی کرد. در ۸ سپتامبر ۱۹۳۸، او یک پرونده ثبت اختراع برای عکاسی الکترونیک ثبت کرد و ماه بعد با موفقیت این روند را اعمال کرد و تاریخ و محل آزمایشش را در ورق شیشه ای مواج گذارد.
کارلسون در ورودی ۲۰ شرکت کشته شد، اما به اختراعش علاقمند نبود. اما در سال ۱۹۴۴، موسسه یادبود Battelle در کلمبوس، تحت یک قرارداد حق تکثیر، موافقت کرد تا این ایده را توسعه دهد. رونالد M Schaffert این روند را توسعه داد و در نهایت حقوق تولید خود را به شرکت Haloid فروخت؛ این شرکت نام مجله Carlson را به Xerography تغییر داد. هالوید نخستین کپی خود را در سال ۱۹۵۹ با اصل زرگیری تولید کرد. این دستگاه به گونه ای بود که شرکت نام خود را به شرکت Xerox تغییر داد.
چگونه کپی کار می کند؟
هنگامی که به طور معمول یک سازنده ضعیف است، موادی که در هنگام نور در معرض نور قرار می گیرند، به عنوان ‘نور نوری’ نامگذاری می شوند. سلنیوم خاکستری یک ماده هدایت کننده عکس است و در دستگاه های کپی استفاده می شود. درون فتوکپیها یک صفحه با سلنیوم پوشانده شده است. در طی فرآیند کپی، این صفحه از نظر الکتروستاتیکی شارژ شده است و نوار از طریق صفحه عبور می کند تا کپی شود. هنگامی که قسمت های سفید و سیاه صفحه کپی شده بر روی صفحه قرار می گیرند، مناطقی که بر روی صفحه نمایش نور هستند به علت سلنیوم هدایت می شوند و مکان های سیاه باقی می مانند. بنابراین، در مناطق نصب شده بر روی صفحه، کاغذ کپی شده به صورت الکترواستاتیک قرار می گیرد. سپس، یک پودر به نام Toner توسط این مناطق شارژ کشیده شده و تصویر حاصل به نهایت به یک صفحه خالی منتقل می شود.